Vrijdag was topdag. Vandaag trokken we onder deskundige leiding van Gaëtan met de sneeuwraketten naar de Laplandse hoogten.
Al vanaf de eerste meters was het direct duidelijk dat onze gids Gaëtan een schot in de roos was. Hij is een fransman uit de Pyrineën maar woont al een aantal jaren in Finland.
Waarschijnlijk kent hij het land nog beter dan de Finnen zelf. Ook was hij enorm begaan met het welzijn van iedere deelnemer. Maar voor vertrek, een eerste korte briefing.
Natuurlijk moest het materiaal eerst gefit worden, want de schoenmaatjes gaan hier van 36 naar 46 in de groep.
Voor het eerst moesten we ons niet zo warm kleden, het was totnogtoe de warmste dag van de week, zijnde -10°C. En weg zijn wij.
Het was een aangename wandeling naar de top van een heuvel bij een warm laagstaand winterzonnetje. Het is ook voor het eerst in deze week dat we geconfronteerd werden met dieren die in het wild leven, zoals rendieren, sneeuwkonijn en twee verdwaalde mussen. Onze tocht werd beloond met een mooi vergezicht.
In de verte aanschouwen we witte vlakten, het bevroren Iranimeer te midden van eindeloze denneboomwouden. Rechts situeert zich Rusland, forbidden property.
Van al dat klimwerk wordt een mens al gauw moe, maar niet getreurd want onze gids Gaëtan last regelmatig een korte pauze in.
Dus snel een tasje koffie of thee (voor de Jos natuurlijk warme chocomelk), gedroogd fruit of koekje en we kunnen er weer tegenaan voor de volgende etappe.
Uitzonderlijk had Gaëtan vandaag een gids-stagair meegenomen die ons zonder problemen teruggidse naar het Hotel:
We moesten de dag wel afsluiten met een tegenvaller. Volgens de vooruitzichten was er verhoogde poollicht activiteit, niveau 3 ipv 2 begin deze week. Maar jammer genoeg strooide bewolking roet in het eten, dus zelf maar poollicht gemaakt met de petzl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten